***پارس***

 واژه اهورامزدا اوستایی و یکی از نامهای خداونداست. این واژه از دو بخش تشکیل شده است.........................اهورابه معنیهستی بخش و دارنده هستی استمزداخود از دو واژهمزبه معنی بزرگ ودابه معنیدانا و دانش است.................... پس واژه مزدا نیز به معنی دانش بزرگ است و وظیفه هر انسانی است کهاین دانش بزرگ را در یابد و به ان برسد. در نتیجه واژه اهورامزدا به معنی دانایبزرگ هستی بخش است. این کلمه در متن‌های پهلوی به اُهرمَزد و هُرمُزد و درفارسی اورمَزد، هُرمزد و هُرمُز مبدل شده است. تا قبل از زمانِ هخامنشیان نمی‌تواندر موردِ یزدان‌شناسی و باورهای دینیِ ایرانیان جز در اساطیر باستانی ایران و هندِباستان آگاهی یافت. هم‌زادهای اساطیری [کهن] بی‌شماری که از دورانِ مشترکِهندوایرانی در ادبِ وِدایی و میراثِ فرهنگیِ هند و داستان‌های پیشدادی، کیانی ومیراثِ فرهنگی ایرانِ باستان برجا مانده‌اند، از جایگاهِ ویژه‌ای برخوردارند. اینهر دو قوم در دوره‌ی هندوایرانی به اَسوره (اَهورَه) و دَئِوَ (دیو)های بی‌شماریمعتقد بوده‌اند. اهورامزدای زرتشت را در سرودهایش «‌‌‌‌گات‌ها»‌که در واقع اصلِاوستا است، بهتر می‌توان شناخت.........................اَهورامزدای زرتشت، داناترین سرور و بالاترین وبرترین گوهری است که شایسته‌ی نیایش است......................... این گزینش در شرایط و زمانی انجام گرفتهکه پیرامونِ زرتشت را ایزادانِ هندوایرانی بی‌شماری فراگرفته و در باورِ مردمانبوده‌اند. پس زرتشت با هوشیاری و تدبیر، اهورامزدا را بزرگ‌ترین خوانده است و اینبه مفهومِ آن است که او بزرگ‌ترین خدایی است که وجود دارد و در تصور می‌گنجد. بااین تدبیر، بی‌آن‌که ایزدانِ موجود را انکار کند،‌ در مراحلِ بعدی آن‌ها را به شکلِفرشتگانِ اهورامزدا انگاشته که به صورتِ صفاتِ اهورامزدا عمل می‌کنند. با این سلیقهو تدبیر، ایزدانِ باستانی به فرشتگانی مستقل که از اهورامزدا بیرون جوشیده‌اند، بدلشده و هر یک به صورتِ‌منظری از اهورا عمل می‌کنند. به عبارت دیگر،**اَمشاسپندان،اعضای یک پیکراند که در آفرینش، زیک گوهرند**

در سراسرِ گات‌ها، اهورامزدا برایزرتشت، تنها خدای توانا و آفریننده‌ی دانا است. در بالاترین نقطه‌ی آسمان قراردارد.زاده نشده و کسی به او نمی‌ماند. وَرای او و بدونِ او، هیچ چیز وجود ندارد. او برترین هستی است و هستیِ همه از اوست. او برترین است. نه برتر از خود دارد و نههم‌پایه. نه کسی منکرِ برتری او و نه مدعی جایگاه اوست.در سنگ‌نبشته‌هایهخامنشیان نیز اهورامزدا همان خدای یکتایی است که راستی را دوست دارد و از دروغبی‌زار است. از تاکیدهای فراوان در گات‌ها و سنگ‌نبشته‌ها به پرهیز از دروغ،می‌توان نتیجه گرفت که تضادِ راستی و دروغ، در هر دو به یک اندازه متبلور است وبینشِ نبرد با دروغ و تکیه بر راستی، آبشخوری واحد دارد.

 گفتار نیک...پندار نیک...کردار نیک

 میتونید از این منابع برای شناخت بیشتر استفاده کنید

در پیرامون زندگانی زرتشت: نوشته بزرگمهر کیانی

راهنمای دین زرتشتی: هاشم رضی

خداشناسی زرتشتی: دستور دالا(برگردان به فارسی موبد رستم شهزادی)